چه کشورهایی پناهجویان را به خارج از مرزهای خود می‌فرستند؟
طبق برنامه‌های جدید، در یک آزمایش ۱۲۰ میلیون پوندی مردان مجردی که با قایق به بریتانیا می‌رسند به رواندا فرستاده می‌شوند.
دولت بریتانیا اعلام کرده است که برای مقابله با پناهجویانی که با قایق‌های کوچک از کانال مانش عبور می‌کنند و وارد این کشور می‌شوند، به برخی از آنها بلیط یک طرفه به رواندا داده می‌شود.
دولت بریتانیا گفته است که اولین پناهجویان ممکن است ظرف چند هفته از بریتانیا به رواندا منتقل شوند. قرار است در رواندا به درخواست پناهندگی این افراد رسیدگی شود.
این طرح در حال حاضر تنها شامل مردان مجرد می‌شود.
بریتانیا پناهجویان را به رواندا می‌فرستد:
براساس برنامه‌های دولت بریتانیا، بعضی از پناهجویان برای رسیدگی به درخواست‌هایشان به رواندا منتقل خواهند شد.
قرار است بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، قبل از آن که پریتی پاتل، وزیر کشور، پیش از امضا قرارداد مهاجرتی با رواندا، برنامه‌های دولت را در این مورد اعلام کند.
این قرارداد به معنای آن است که مردان مجردی که به قاچاقچیان پول می‌دهند تا آنها را با قایق‌های کوچک به بریتانیا برسانند به رواندا فرستاده می‌شوند تا درخواست پناهندگی آنها بررسی شود.
رواندا کجاست؟
جمهوری رواندا، کشوری محصور در خشکی بین کنگو، تانزانیا، بروندی و اوگاندا در مرکز آفریقا است. این کشور در دهه نود میلادی درگیر جنگ داخلی شد که طی آن نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر به قتل رسیدند.
در سال ۱۹۹۴ ظرف تنها ۱۰۰ روز حدود ۸۰۰ هزار نفر از اقلیت قومی توتسی و اعضای میانه‌رو قوم هوتو به دست شبه‌نظامیان هوتو به قتل رسیدند.
جامعه بین‌المللی تلاش عمده‌ای برای پایان دادن به کشتار توتسی‌ها نکرد. بلژیک و اکثر حافظان صلح سازمان ملل متحد، بعد از آن که ده سرباز بلژیکی در رواندا کشته شدند، این کشور را ترک کردند. فرانسه که از متحدان دولت هوتو بود، سربازانی برای تشکیل یک منطقه امن به رواندا فرستاد، اما متهم شد که برای توقف نسل‌کشی در منطقه تلاش کافی نکرده است.
تقریبا دو میلیون نفر در دادگاه های محلی رواندا و رهبران اصلی آنها در یک دادگاه بین المللی در تانزانیا به اتهام دست داشتن در قتل عام و نسل‌کشی محاکمه شدند.
پس از آن سال‌ها، روندا از نظر اقتصادی بسیار پیشرفت کرده است.
شورای پناهندگان از این سیاست انتقاد کرده و آن را "ظالمانه" خوانده و خواستار تجدیدنظر شده است.
حزب کارگر، حزب مخالف دولت بریتانیا، این طرح را "غیرقابل اجرا و غیراخلاقی" دانسته و آن را تلاش برای تحت الشعاع قرار دادن جریمه شدن آقای جانسون به دلیل نقض قوانین کووید توصیف کرده است.
پارتی‌گیت؛ بوریس جانسون و ریشی سوناک جریمه شدند اما می‌گویند استعفا نمی‌دهند.
لیبرال دموکرات‌ها هم گفته‌‌اند که این پیشنهاد به زیان مالیات‌دهندگان تمام خواهد شد، در حالی که هیچ کاری برای متوقف کردن عبور از گذرگاه‌های خطرناک کانال یا مقابله با باندهای قاچاق صورت نمی‌گیرد.
انتظار می رود در این قرارداد به دولت روندا به عنوان بخشی از طرح آزمایشی اولیه ۱۲۰ میلیون پوند پرداخت شود، اما مخالفان می گویند که هزینه سالانه این طرح در نهایت بسیار بیشتر خواهد بود.
دولت بریتانیا تحت فشارهای فزایند‌ه‌ای قرار دارد تا در مورد هزاران پناهجویی که از فرانسه وارد جنوب بریتانیا می‌شوند، کاری انجام دهد.
آیا پناهندگی به بریتانیا سخت‌تر می‌شود؟
پریتی پاتل، وزیر کشور بریتانیا در مجلس عوام این کشور از طرحی رونمایی کرد که به زودی اجرایی شده و آینده پناهندگی به بریتانیا را دستخوش تحولاتی جدی و بازگشت‌ناپذیر کند.
خانم پاتل گفت: «برای اولین بار به درخواست پناهندگی در بریتانیا بر اساس مسیری که مهاجران برای رسیدن به این کشور طی کرده‌اند، رسیدگی می‌شود». اشاره وزیر کشور دولت بوریس جانسون به مهاجرانی است که خود را از طریق مسیر اروپای مرکزی یا اسپانیا به شمال فرانسه رسانده و سپس با قایق‌های کوچک وارد سواحل جنوبی انگلستان می‌شوند.
سال گذشته ۸۰۰۰ پناهنده از طریق قایق‌های قاچاقچیان انسان، با گذر از آب‌های خطرناک کانال انگلیس یا کانال مانش وارد بریتانیا شدند. ایرانیان از نظر تعداد پناهجو در صدر این مسافران هستند. سفری که بی‌خطر نبوده و در مواردی به قیمت جان پناهجویان تمام می‌شود. خانم پاتل در سخنرانی خود با اشاره به باندهای بین المللی قاچاق انسان گفت: «تحمل کافی است». وزیر کشور به عزمی راسخ در دولت بریتانیا برای نابودی این باند‌ها اشاره کرد.
او گفت: «دولت بریتانیا معتقد است باندهای قاچاق انسان، همان دار و دسته‌های تبهکاری هستند که در قاچاق اسلحه و مواد مخدر دست دارند». خانم پاتل این گروه‌ها را «باندهای سازمان یافته و خطرناک» خواند که از پناهندگانی که قصد رسیدن به خاک بریتانیا را دارند، سو‌استفاده می‌کنند.
پناهندگی در بریتانیا؛ پناهجویی که بیش از یک سال منتظر تصمیم دولت بوده است
یک پناهجوی افغان که پس از نجات یافتن از تیراندازی طالبان، از افغانستان فرار کرد، نگران است که به دلیل تأخیر در تصمیم‌گیری درباره درخواست پناهندگی‌اش در بریتانیا، خانواده‌اش با خطر مواجه شوند.
محمد (نام مستعار) در سال ۲۰۲۱ میلادی زمانی که جانش در خطر قرار گرفت، مجبور شد بدون همسر و فرزندانش کشور خود را ترک کند.
او اکنون در همپشر انگلستان زندگی می‌کند، اما یک سال پس از درخواست پناهندگی در بریتانیا همچنان منتظر تصمیم‌گیری دولت درباره پرونده‌اش است.
دولت بریتانیا گفت که قصد دارد این درخواست‌ها را "بدون تاخیر غیرضروری" بررسی کند.
محمد پس از آن که فعالیت‌هایش در حمایت از حقوق زنان، خشم طالبان را برانگیخت، افغانستان را ترک کرد. طالبان با عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی، کنترل افغانستان را در اواسط آگوست/اوت ۲۰۲۱ به دست گرفتند.
او گفت زمانی تصمیم گرفت به بریتانیا فرار کند که خودرویش در حالی که به سمت محل کارش می‌رفت، مورد شلیک گلوله قرار گرفت.
خانواده محمد نمی‌توانند به او در بریتانیا بپیوندند، مگر اینکه از طرف دولت به او پناهندگی داده شود.
با وجودی که او چندین بار با وزارت کشور بریتانیا که مسئول رسیدگی به درخواست‌های پناهجویان است، تماس گرفته به او گفته نشده است که چرا هنوز تصمیمی در مورد درخواست او گرفته نشده است.
در سایت دولت آمده که درباره درخواست پناهجویان معمولاً ظرف شش ماه تصمیم گرفته می‌شود.
او می‌گوید: "بسیار نگران آنها (خانواده) هستم زیرا طالبان در حال انجام عملیات جستجوی خانه به خانه هستند."
"می ترسم وقتی آنها به خانه من بروند و وقتی سولاتی بپرسند، متوجه شوند که آنها اعضای خانواده من هستند."
"واقعا دشوار است"
محمد، مانند سایر پناهجویان، تا زمانی که درخواستش قطعی نشود، قادر به کار یا تحصیل رسمی نیست و باید با کمک هزینه دولت، ۴۰.۸۵ پوند (حدود ۵۴ دلار) در هفته زندگی کند.او گفته است که این بدان معناست که گاهی اوقات مجبور است چند روز غذا نخورد زیرا با این مقدار کمک‌هزینه، توانایی خرید غذا را ندارد.او افزود: "زندگی به عنوان پناهجو واقعاً دشوار است. گاهی اوقات احساس می‌کنم که بخشی از این دنیای زیبا نیستم."اما محمد می‌گوید که زندگی در بریتانیا تنها امید برای او و خانواده اش است و او دست از مبارزه برای ادامه زندگی بر نمی‌دارد.
کریس، داوطلبی است که به پناهجویان کمک می‌کند.
او که به محمد در زمینه درخواست پناهندگی‌اش کمک کرده است، می‌گوید بسیاری از متقاضیان بیش از یک سال منتظر تصمیم‌گیری در قسمت درخواست‌های شان بوده‌اند. .او می‌افزاید: "سیستم وزارت کشور (بریتانیا) با کمبود منابع مواجه است و کارهای انجام‌نشده زیادی دارد و متأسفانه اکنون افراد زیادی منتظر هستند."یک سخنگوی وزارت کشور بریتانیا می‌گوید: "دولت متعهد است که بدون تأخیر غیرضروری به درخواست‌های پناهندگی رسیدگی کند."
او می‌افزاید: "همه درخواست‌های پناهندگی به صورت موردی و بر اساس موارد ارائه شده توسط درخواست‌دهنده بررسی می‌شود."
این طرح با انتقادهای فراوانی مواجه شده و فعالان مدنی آن را "غیرانسانی" خوانده‌اند.
طرح رواندا بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر دولت محافظه‌کار بریتانیا برای کاهش تعداد افرادی است که با قایق‌های کوچک وارد بریتانیا می‌شوند.
این رقم در سال گذشته به ۲۸۵۲۶ نفر رسید. این رقم یک سال قبل ۸۴۰۴ نفر بود.
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، گفته است طرح رواندا، شامل افرادی می‌شود که از ابتدای سال جاری به طور غیرقانونی وارد بریتانیا شده‌اند.
بریتانیا اولین کشوری نیست که اعزام افراد به خارج از کشور را مد نظر قرار داده است.
هنوز نظری ثبت نشده است .